Sharḥ Șadr (Spiritual excellence) is a God- given endowment that is mentioned in hadiths. Spiritual excellence is a kind of intuitive and insightful expansion and increase of capacity that enables the understanding of knowledge and truths and provides the realization and actualization of the apt to accept the light of faith in human beings. Therefore, it was felt significant to do a traditional research about the essence and function of spiritual excellence. Based on the nature and method, this research is a qualitative study that by inducing the narrations of Sharḥ Șadr, categorizing the topic and finally analyzing and explaining, it draws the connection between these traditions. In this study, first the typology of traditions about spiritual excellence and then the explanation and analysis of the underlying factors, characteristics and results of the spiritual excellence were verified. Spiritual Excellence is considered as a virtue and blessing which is beyond the status of prophet hood and is endowed to those who worship God and commit servitude and this would be led to salvation of human-being respectively. Since Imam is the ultimate source of spiritual excellence, knowledge and enlightenment (nūrāniyyat) of the Qur'an; the companionship and hindsight of “Imam bi al- nūrāniyyah” and the heartfelt acceptance of his virtues are the description of spiritual excellence, thus, this research is going to investigate the examples and ways of attainment of spiritual excellence.
شعرانی، ابوالحسن و محمد قریب، نثر طوبی یا دائرةالمعارف لغات قرآن مجید، چ۵، تهران: اسلامیه، ۱۳۸۸ش.
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، شرح أصول الکافی، تصحیح محمد خواجوی، تهران: وزارت فرهنگ و آموزش عالی مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی(پژوهشگاه)، ۱۳۶۶ش.
صفار قمی، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، قم: کتابخانه آیتالله مرعشی نجفی، ۱۴۰۴ق.
طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، تهران: نشر دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۹ش.
طبری، محمد بن جریر بن یزید، جامع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دار المعرفه، ۱۴۱۲ق.
طبرسی، علی بن حسن بن فضل، مشکاةالأنوار فی غرر الاخبار، ترجمۀ عبدالله محمدی، قم: دار الثقلین، ۱۳۷۹ش.
ــــــ ، مکارم الاخلاق، چ۴، قم: بینا، ۱۴۱۲ق.
ــــــ ، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران: ناصرخسرو، ۱۳۷۲ش.
طریحی، فخرالدین بن محمد، مجمع البحرین و مطلع النیرین،تحقیق احمد حسینی اشکوری، چ۳، تهران: مرتضوی، ۱۳۷۵ش.
طلوع، معصومه، شرح صدر، تهران: مؤسسۀ چاپ و نشر عروج، 1386ش.
علوی، محمد بن علی بن الحسین، المناقب للعلوی الکتاب العتیق،تصحیح حسین موسوی بروجردی، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۴۲۸ق.
عیاشی، محمد بن مسعود، التفسیر العیاشی، تهران: مکتبةالاسلامیه، ۱۳۸۰ق.
فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، تحقیق ابراهیم سامرایی و مهدی مخزومی، قم: دار الهجرة، 1409ق.
فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی، تفسیر الصافی، تصحیح حسین اعلمی، تهران: مکتبةالصدر، ۱۴۱۵ق.
قرشی، سید علیاکبر، قاموس القرآن،چ۶، تهران: دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۱ش.
قطب راوندی، سعید بن هبةالله، قصص الانبیا، تحقیق غلامرضا عرفانیان یزدی، مشهد: بنیاد پژوهشهای اسلامی، ۱۴۰۹ق.
قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، چ۲۰، تهران: آیین دانش، ۱۳۹۲ش.
قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، تحقیق طیب موسوی جزایری، قم: دار الکتاب، ۱۳۶۳ش.
قمی مشهدی، محمد بن محمدرضا، تفسیر کنز الدقایق و بحر الغرایب، تحقیق حسین درگاهی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۶۸ش.
کلینى، محمد بن یعقوب، الکافی، چ۴، تهران: دار الکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق.
کوفی، فرات بن ابراهیم، تفسیر فرات کوفی، تحقیق محمد کاظم، تهران: وزارت ارشاد اسلامی، ۱۴۱۰ق.
لیثی الواسطی، علی بن محمد، عیون الحکم والمواعظ، تحقیق حسین حسنی بیرجندی، قم: دار الحدیث، ۱۳۷۶ش.
مازندرانی، محمدصالح بن احمد، شرح الکافی،تصحیح ابوالحسن شعرانی، تهران: مکتبةالاسلامیه، ۱۳۸۲ق.
مجلسی، محمدتقی بن مقصود علی، لوامع صاحبقرانی مشهور به شرح فقیه، قم: مؤسسۀ اسماعیلیان، ۱۴۱۴ق.
مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، بحار الانوار الجامعةلدرر اخبار الائمةالاطهار، تحقیق محمدباقر محمودی، چ۱، بیجا: دار احیاء التراث العربیه، بیتا.
ــــــ ، مرآةالعقول فی شرح اخبار آل الرسول، تصحیح سید هاشم رسولی محلاتی، چ۲، تهران: دار الکتب الاسلامیه، ۱۴۰۴ق.
مغربى، ابوحنیفه، نعمان بن محمد تمیمى، دعائم الاسلام و ذکر الحلال و الحرام و القضایا و الاحکام عن اهل بیت رسول الله علیه و علیهم افضل السلام، قم: مؤسسۀ آل البیت، ۱۳۸۵ق.
مفید، محمد بن محمد، تصحیح اعتقادات الامامیه،تحقیق حسین درگاهی، قم: المؤتمر العالمی لالفیةالشیخ المفید، ۱۴۱۳ق.
Bakhtari Ebrahim Saraee, H. (2022). The Essence, Typology and Function of "Sharḥ Șadr" in Hadiths. Hadith Research, 14(1), 219-242. doi: 10.22052/hadith.2021.241976.0
MLA
Bakhtari Ebrahim Saraee, H. . "The Essence, Typology and Function of "Sharḥ Șadr" in Hadiths", Hadith Research, 14, 1, 2022, 219-242. doi: 10.22052/hadith.2021.241976.0
HARVARD
Bakhtari Ebrahim Saraee, H. (2022). 'The Essence, Typology and Function of "Sharḥ Șadr" in Hadiths', Hadith Research, 14(1), pp. 219-242. doi: 10.22052/hadith.2021.241976.0
CHICAGO
H. Bakhtari Ebrahim Saraee, "The Essence, Typology and Function of "Sharḥ Șadr" in Hadiths," Hadith Research, 14 1 (2022): 219-242, doi: 10.22052/hadith.2021.241976.0
VANCOUVER
Bakhtari Ebrahim Saraee, H. The Essence, Typology and Function of "Sharḥ Șadr" in Hadiths. Hadith Research, 2022; 14(1): 219-242. doi: 10.22052/hadith.2021.241976.0