بررسی احادیث تقیه از دیدگاه مجلسی اول

نویسندگان

1 دانشگاه تهران، پردیس قم

2 دانشگاه قم

چکیده

تقیه، موضوعی است که در آیات قرآن و سنت معصومان (ع) ریشه دارد و در فهم محتوا و هدف کلام ائمه معصومین(ع) مؤثر است. محمدتقی م جلسی، ضرورت تقیه را افزون بر ادله قرآن و حدیث، از طریق قاعده حفظ حرمت مسلمان نیز اثبات نموده است . او بین تقیه و اتقا تفاوت می گذارد زیرا بخشی از احادیث با هدف اتقا صادر شده است و نه تقیه. وی درجات فهم مردم را در تقیه مؤثر و آن را از راه نشانه های سندی و محتوایی، قابل تشخیص می داند و در نشانه های سندی به مواردی چون انتساب حدیث به امام پیشین و حضور راوی عامی اشاره می نماید. مجلسی نشانه های محتوایی را در قالب مواردی نظیر تعارض حدیث با خبر متواتر، اضطراب و تشویش متن، و وجود قراین دال بر مشابهت با روایات عامه مبتنی کرده است. او در بحث وجوب تقیه، دو شرط اضطرار و مقتضیات مخاطب را مورد تأکید قرار داده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A Study of Hadiths regarding Prevarication from the Viewpoint of M. Taqi Majlesi

نویسندگان [English]

  • Dr. Muhammad Ali Mahdavi rad 1
  • Muhammad Hadi Amin Naji 2
1
2
چکیده [English]

Prevarication is a propounded subject in jurisprudence and hadith which is derived from the verses of the holy Quran and the manners of the holy Prophet’s family. It is impressive to understand the content and the purposes of their holy speeches. The late Mohammad Taqi Majlesi proved the necessity of prevarication through the law of keeping the reverence of Muslim as well as the other reasons and laws. He differentiates between prevarication and dissimulation since some parts of hadiths have issued for dissimulation and not for prevarication. Majlesi considers the degrees of the people’s understanding in prevarication. In his opinion recognition of prevarication’s hadith through documentary evidence refers to the narrations of the former Imam and the presence of the ordinary narrator as the audience of Imam. He considers content evidence as follows: giving order to be silent, analogy in hadith and contrast of hadith with frequent News, ambiguity in hadith, generalization in speech, disarrangement and confusion of texts, negated questioning, evidence of similarity with ordinary people and agreement with their opinions. Majlesi deems interlocutor and necessity as two mandatory conditions for prevarication.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Prevarication
  • dissimulation
  • ordinary narrator
  • jurisprudents
  • negated questioning
  • necessity
  • analogy
  • Muhammad Taghi Majlesiz