یکی از پرسشهای نوظهور در جوامع مسلمان که محصول تماس فرهنگی با جهان غرب است، پرسش از جایگاه زنان در محیط خانواده است. در این میان، وجود برخی از روایات در جوامع روایی فریقین که جایگاهی پست به زنان نسبت به مردان اعطا میکند، چالشهای فراوانی را موجب شده است. یکی از این روایات که در جوامع روایی امامیه نیز به چشم میخورد، روایت «لو أمرتُ أحداً أنیَسجدَ لأحدٍ لأمرتُ المرأهَ أنتَسجدَ لِزوجِها» است. این نوشتار، تبارشناسی این روایت را در دستور کار قرار داده و پس از شناسایی مهد اصلی شکلگیری آن، میزان اصالت آن در جوامع روایی امامیه را مورد سنجش قرار داده است. این مطالعه آشکار مینماید که مهد اصلی این روایت، حلقات تحدیث اهل سنت در بوم کوفه بوده است. سپس این روایت با یک انتقال دومرحلهای، ابتدا وارد حلقات تحدیث زیدیه شده و با میانجیگری آنها به حلقۀ تحدیث امامیه انتقال یافته است.